Weer een nieuwe kerk erbij? Die vraag wordt ons gesteld. En met een verwijtende ondertoon: ‘in een tijd dat we elkaar nodig hebben, moet je dit niet doen; jongeren raken hierdoor alleen nog maar verder vervreemd van de kerk’. Forse verwijten worden gemaakt. En dat mag op bijval rekenen. Want ja, zo’n nieuwe gemeente verstoort het feestje van het gezellig samen-zijn dat de kerken nu net aan het bouwen zijn. GKv en NGK zijn toch samen fijn op weg. Eén in de naam van Jezus…
Werkelijk één? Wie scheurt werkelijk de kerk? Dat is een spannende vraag. Want wat is de kerk? Is dat daar waar de meerderheid is? Of moeten we toch net iets meer nadenken en net iets verder kijken…principiëler?
Wat is de kerk? Fundament en pijler van de waarheid (1 Tim. 3: 15). Daar krijgen we een belangrijk criterium aangereikt. Het eerste kenmerk van de kerk is dat zij het Woord van God naar waarheid (zuiver) verkondigt. Je bent natuurlijk snel klaar met dit criterium als je vindt dat ieder zijn eigen waarheid heeft en dat je niet kunt zeggen wat nu echt dé Waarheid is. In veel kerken is dat gemeengoed geworden. Dan wordt er gezegd dat er twee (of meer) lijnen in de Bijbel zijn aan te wijzen… Dan kan het Woord dus zowel ‘voor’ als ‘tegen’ zijn… Ieder zijn eigen waarheid. Wie daartegen protesteert, krijgt te horen dat hij zijn eigen opvatting verabsoluteert en gelijkstelt aan het gezag van de Bijbel.
Maar dit is geen bijbelse taal en geen gelovige wijsheid. Wij geloven (en we doen dat met de kerk van alle eeuwen) dat de Heilige Schrift de wil van de God volkomen bevat en voldoende leert al wat de mens moet geloven om behouden te worden. Wat daarin geleerd wordt, is volmaakt en in alle opzichten volledig (NGB, art. 7). Een van de grote verleidingen van deze tijd is dat gesteld wordt dat de waarheid relatief is, en dat je niet kunt weten wat de waarheid is. Hier moet de kerk op haar hoede zijn en staan voor haar roeping om pijler en fundament van de waarheid te zijn.
De kerkgemeenschap die haar roeping op dit punt verzaakt die scheurt de kerk, want zij wijkt af van het spoor dat de HERE in zijn Woord wijst. Wie scheurt dus de kerk: degenen die blijven of degenen die weggaan? Het criterium is: dat men zich richt naar het zuivere Woord van God, alles wat daarmee in strijd is verwerpt en Jezus Christus erkent als het enige Hoofd (NGB, art 29). Daar is de kerk.
En die kerk vervreemdt jongeren (en ouderen) niet van God, omdat zij zijn Woord doorgeeft. Het Woord dat ten leven leidt. Op dat Woord moeten we elkaar vinden, niet door het relatief te stellen, maar door ootmoedig te luisteren en te buigen voor het gezag van onze God. Hij spreekt zijn Woord op aarde.
H.Sj. Wiersma
P.S. In zijn weblog (larrykoelewijn.nl) verwijt Larry Koelewijn de Gereformeerde Kerk (vrijgemaakt)(voortgezet) Bunschoten-Spakenburg dat ze “eigen opvattingen verabsoluteerd”. Het doet dan vreemd aan om hem vervolgens harde oordelen te horen uitspreken over ‘kerkscheuring’, ‘zwarte bladzijde’ en de CGK te verwijten ‘mee te werken aan deze breuk’. Is dat niet evenzeer verabsoluteren van eigen opvatting?